Citylife: KL & Singapore

Na een geweldige tijd in Vietnam hebben we deze week alweer 2 nieuwe landen bezocht. Vanuit Hanoi zijn we eerst naar Maleisie, Kuala Lumpur gevlogen. Daar hebben we de eerste 4 dagen van deze week vertoefd. We waanden ons voor even weer helemaal in het westen. We hebben de landen in ontwikkeling nu even achter ons gelaten en dan besef je je eigenlijk pas echt de armoede die je hebt gezien in de vorige landen... De armoede, de troep, het ongeregelde zooitje, de niet-engels sprekende mensen, het slechte sociale vangnet en ga zo maar door. Wat een werelden van verschil. Dit is zeker even omschakelen.

We hebben 4 dagen ons prima vermaakt in deze stad en hebben weer even mogen genieten van de grote shoppingmalls mét -eindelijk -de bekende merken, de zoveelste Chinatown(blijft leuk), de heerlijke maccieD en hebben we de tuctuc's en taxi ingeruild voor een goed geregeld metrostation. Het voelt even als thuis, zelfs de prijzen voelen als thuis, dat is dan weer even wennen. De eerste dag hadden we de metro gepakt naar de Batu Caves, grote grotten, die we ondertussen stiekem al een beetje gewend zijn, maar bekend staan om hun loswandelende aapjes, iets minder citylike maar t kan hier dus allemaal. En ja hoor, we stapten de metro uit en de eerste aap kwam ons al nieuwsgierig tegemoet lopen, wat een geweldige beesten zijn dat toch, echt net mensen. Uiteraard hebben we naast aapjes kijken, shoppen en lekker westers eten ook de bekende Petronas towers by night bezocht. Wat een plaatje.

Op donderdag zijn we met de bus naar Singapore vertrokken. Eigenlijk hadden we vooraf niet helemaal besloten hierheen te gaan maar tijdens het reizen hebben we zoveel mooie dingen gehoord over dit land dat we een beetje zijn gaan schuiven in de reisplanning. Wat een heerlijk leven zo. Het was goed dat we even een westerse tussenstop in Kuala Lumpur hadden anders was de cultuurshock wel heel groots geweest. In Singapore lijkt het namelijk net alsof je 10 jaar vooruit in de tijd gaat. Laat staan het contrast met een land als Cambodja. Het lijkt hier net alsof de stad door de Sims is gemaakt. Alles kan, the sky is the limit en als ze iets niet hebben dan maken we het toch? Zo is er 'the man-made beach' een opgespoten (prachtig) strand voor de badgasten met de meest chique strandtenten en een heel entertainment park erbij. Je kunt er komen met een speciale supersonische metro, een gondel of stoeltjeslift. Om het lelijke aanzicht van de containerschepen in de haven te blokkeren hebben ze eilandjes laten ontstaan en daarop hoge bomen neergezet zodat dat niet opvalt. Voor de rest hebben ze hier geen bos dus maken ze een grote forest garden, met de mooiste watervallen, bomen en rotsen, het lijkt net alsof je je in de jungle bevindt zelfs de geur en het geluid maken ze na. De straten, wegen, het metrostation, alles is hier tot in de punten geregeld zelfs een goudvis zou hier niet verdwalen. Volgens mij hoeven deze mensen nergens meer zelf over na te denken, het staat toch wel ergens aangegeven of uitgelegd. De inwoners, wat een flinke mengelmoes is tussen verschillende Aziatische culturen en expats, leven volgens vele strenge regels en dat zorgt voor discipline. Zo krijg je al snel een flinke boete als je een peukie op straat laat vallen of in de metro een slok koffie neemt. Het is niet voor niets het schoonste land van de wereld, er is letterlijk geen vuiltje te spotten. Wat een inspirerend land.
De eerste avond hebben we onze Singarpoerse vrienden die we hadden leren kennen in Halong Bay weer ontmoet. Het was echt super leuk om hun hier te zien. Ze hebben ons meegenomen naar de mooiste en vooral unknown places waar we de skyline konden zien. We zijn natuurlijk ook in het bekende hotel the Marina Bay geweest om vanaf de 57e verdieping de stad te bewonderen én weg te zwijmelen bij het zwembad wat daar uit het hotel steekt, wauw. We hebben door het financial district gelopen waardoor je spontaan zin krijgt om te werken en we hebben - niet te vergeten, heel belangrijk - een duik genomen in het locale eten. And again: BRILJANT! Op de tweede dag hebben we besloten het man-made beach te ontdekken en hebben we genoten van de luxe strandtenten, de zee en het lekkere weer.
Op onze laatste dag Singapore hebben David en Sofie ons de hele dag meegenomen in de cultuur en hun dagelijkse leven, en dat is een bijzonder leven. Deze twee mensen zijn keiharde werkers en hebben zichzelf dan ook met veel pijn en moeite naar de top gewerkt. Ze zijn door de Singarpoerse regering uitgekozen als uithangborden van hun universiteit en maken vele internationale reizen om de stem van Singapore te vertegenwoordigen. Tevens worden zij beide ingezet om de jeugd te motiveren door middel van mentorschap, gastcolleges en lezingen. Ze hebben ons laten zien hoe Singapore omgaat met de vele verschillende religies, culturen en hun verschillende leefomgevingen. Nederland mag hier echt een voorbeeld aan nemen. Ook hebben we de stad en haar skyline weer vanaf mooie verschillende plekken bekeken, shoppingmalls doorgestruind en hebben ze ons wederom het locale voedsel laten proeven, zelfs het spicy ontbijt in Little India. Ja we worden nog echte Aziaten. Het waren drie geweldige dagen in deze verbazingwekkende mooie stad met deze bijzondere en lieve mensen.
Het was ook zo lekker even meegenomen te worden door deze vrienden ala gidsen. Je merkt wel na zoveel weken reizen dat je af en toe niet zoveel zin hebt uit te pluizen wat je moet zien, op de zoveelste plek genaaid te worden met geld, verdwaald te raken in de citymaps etc etc. Zij hebben ons meegenomen en op een niet-toeristische wijze praktisch heel Singapore laten zien, zonder dat wij iets hoefde op te zoeken of te plannen. Heerlijk!

Onze 7e week zit er zo alweer op. Al 7 weken verwijderd van jullie knuffels en gezelligheid, ons huissie, het Nederlandse eten, onze auto's en ga zo maar door. Tot nu toe bevalt het reizen ons geweldig, we hebben al 5 prachtige landen mogen ontdekken en we zijn er nog lang niet. Hoewel het reizen ontelbaar veel voordelen heeft en wij de tijd van ons leven hebben zijn er wat Aziatische gewoontes waar we tot op heden maar niet aan kunnen wennen. We willen hier uiteraard niemand mee beledigen, want we zijn gek op de Aziatische cultuur maar er zijn wat dingen, tja...We vonden het leuk dit even met jullie te delen:

Allereerst DE wc. De aziatische wc's zyn net ff een tikkie anders dan de Nederlandse. Hier kennen ze namelijk: De Kontsproeier. Naast de toilet hangt een hoge drukspuit tuinslang waarmee de kont wordt gespoeld. In 9 van de 10 openbare toiletten betekend dit dat er geen wc papier te vinden is, want men gebruikt: De Kontsproeier. We proberen ons de afgelopen weken volledig te infiltreren in de aziatische culturen, maar de kontsproeier.... De aankopen van tissues en wc rollen zijn dan ook een ware aanslag op het reisbudget. De reden waarom er geen wc papier hangt is omdat de toiletten dit niet kunnen verdragen. Dit betekend dat je in 9 van de 10 openbare maar ook hotel toiletten geen papier mag doorspoelen. Er staat naast de toilet dan ook een prullenbak (zonder deksel) waarin je, ja echt waar, je gebruikte toiletpapier mag deponeren. Je handarbeidvaardigheden worden dus ook nog eens uitgedaagd bij het bezoekje aan de toilet. Leuk ook, is dat in de wat minder welvarende plekken die we hebben bezocht, waar het welbekende gat in de grond dient als toilet, geen eens doorspoel mogelijkheden zijn. Er staat een ton/emmer met water naast het gat met een bakje erin. De bedoeling is dat men het bakje vult met water uit de ton en dit vervolgens in het gat gooit. Dan is het afwachten totdat de boel vanzelf rustig wegspoelt. Zoals je hoort is naar de toilet gaan in Azie, met name voor de vrouw, een hele happening. Ik ben dan ook blij dat ik de afgelopen jaren zo fanatiek heb meegedaan aan al de squatchallenges, die komen nu eindelijk tot hun recht. Mocht je zo op je schone breeze-one-touch- lavendel toilet zitten, denk dan even aan ons!

Nog zoiets, het gorgelen, roggelen en het zeer luidruchtig ophalen van de neus in het openbaar en het vervolgens - ongeacht waar - uit te spugen(lees: in restaurants, winkels, bussen etc) het is iets, een vrij veel voorkomende gewoonte, waar we maar niet aan kunnen wennen. Wanneer iemand naast je in de bus een enorme neus-ophaal aanloop neemt, een dikke drap op z'n hand laat vallen en die vervolgens aan de stoel afveegt, dan staat het huilen je nader dan het lachen...
Het volume: Sommige hebben of 1: last van hun trommelvliezen of 2: oost Indisch doof bestaat echt. Want echt, ze communiceren zó ontzettend hard. Het lijkt soms alsof ze aldoor ruzie maken terwijl ze het waarschijnlijk gewoon over het weer hebben. Tevens maakt het niet uit waar deze gesprekken plaatsvinden, in de nachtbus, restaurants, in de hotelgangen, in de lift en ga zo maar door. Het hoogtepunt was in onze nachttrein waar we op de terugweg met 2 Vietnamezen het hok deelden, meneer vond het nodig om ieder uur het licht even aan te knallen, zijn vrouw die nog geen meter boven hem lag even toe te schreeuwen dat hij een lekker uurtje had geslapen en vervolgens de deur open gooide(en open liet staan) om stiekem even een peukie op de gang te roken en te babbelen(lees:schreeuwen) met iedereen die langsliep. Die man heette vast Remy. Het kan hier allemaal. Het zijn van die dingen waarvan je af toe denkt: Nederland, wat hou ik toch van je!

En dan nog onze(mijn) eigen frustratie: De backpack. In week 6 trek je de backpack open, doe je een graai in de tas zonder enig controle of overzicht te hebben en denkje: goh laat ik dit eens aantrekken. Dit vind jo vast leuk, dat heeft ie pas 26 keer gezien... De backpack heeft zijn vele voordelen met betrekking tot het gemak van de reiziger. Maar na 6 weken leven op dezelfde 4 broekjes en 6 truitjes, iedere ochtend een soort Lingo te spelen om de juiste outfit te vinden en geen mogelijkheid tot uitbreiding van de garderobe, kots ik de backpack ondertussen uit. Jo daarentegen die interesseert t geen reet die loopt al 2 weken in een Nederlands elftal shirt (waar die ook in slaapt) en vind het allemaal prima.

We hopen dat uit de voorgaande verslagen het enthousiasme over dit continent en onze reis afspat, deze irritaties wegen daar namelijk totaal niet tegenop. Maar we vonden het toch leuk om jullie even mee te nemen in deze alledaagse struggles.

Dit was weer het verslag voor deze week. We hebben genoten van deze 2 mooie en westerse steden en ons voornamelijk verbaasd over de perfectie van Singapore. Maar als we eerlijk zijn, steden zijn leuk, maar die hebben we thuis ook. De Aziatische cultuur en de natuur is wat we willen zien en ontdekken. Het volgende avontuur staat dan ook alweer voor de deur en dat is er eentje.. Straks vliegen we namelijk naar Borneo, Kota Kinabalu en gaat de grote uitdaging beginnen: het beklimmen van de Mount Kinabalu. De hoogste berg uit Zuid Oost Azië, een zuinige 4 kilometer hoog. Ons avontuur zal plaatsvinden op 7 en 8 oktober en we zijn nu al best wel een beetje zenuwachtig ervoor.
Naast het beklimmen van de Mount vliegen we deze week ook nog door naar Sepilok, de thuis voor het Orang Oetang rehabilitatie center en de grote wilde jungle. We gaan dan ook samen met mister Aji (tip van onze ervaren Borneo vrienden) een 2 daagse tocht beleven midden in de jungle. Just how we like it!

Tot over een week, wanneer we hopelijk weer een groot avontuur rijker zijn. Dikke kus, knuffels en groetjes van ons!